Zilveren suikertang, 75 jaar familieverhaal

 Zilveren suiker,tang, 75 jaar familieverhaal

quilt, 50 x 50 cm

Voor het thema "75 jaar bevrijding"van de Artquiltgroep  www.de-uitdaging.blogspot.com  moest ik denken aan het verhaal van mijn moeders familie. Hoe blij ze waren nadat de Britse  49ste  (West Riding) Infanterie Divisie Hilversum had bevrijd.  De naam van deze bevrijders was The Polar Bears en ze zijn 75 jaar na de bevrijding met een standbeeld van een ijsbeer herdacht voor Hotel Gooiland. Door Coronatijd een zeer kleine 5 mei viering en herdenking.

Mijn opa ( Lodewijk van de Velden,  ( 13 - 8 - 1896 / 10-7-1963 ) had een rol gespeeld in het verzet en mocht als dank daarvoor bij Koningin Wilhelmina op de thee komen. Dat was voor hem een eervolle gebeurtenis die indruk maakte. Mijn oma vertelde mij dat hij thee kreeg en dat Wilhelmina zelf met een zilveren suikertang een suikerklontje in zijn kopje deed. Ik was nog te jong om het van hem zelf te horen. Hij overleed toen ik 5 jaar was.
Dat de suikertang speciaal was blijkt wel uit het verhaal dat mijn oma vertelde. Dat hij voor haar net zo'n zilveren suikertang had gekocht als dank voor haar bijstaan van hem in zijn werk voor het ondergrondse verzet. Dat was zeker niet zonder gevaar voor eigen leven en de rest van de familie geweest. Opa had menigmaal dingen gedaan waardoor hij weken moest onderduiken. Soms op zolder van het postkantoor waar hij dan op afgesproken tijden even zijn gezicht voor het raam liet zien omdat mijn moeder hem graag toch even wilde zien Hij was postbode maar bezorgde dus ook bonboekjes en identiteitsbewijzen. En nog veel wat voor mij onbekend is gebleven.

De suikertang  werd nog lang gebruikt en stond op het dienblad op het dressoir. tot mijn oma hem toch kwijt was. Mysterieus verdwenen. Ook na het opruimen van mijn oma 's huis in 1976 hebben we de suikertang niet meer gevonden. Mijn opa kreeg ook een Penning in een mooi doosje. Heeft ook nog jaren in de kast bij mijn moeder gestaan. Bij het opruimen van mijn moeders huis heb ik die niet meer terug gevonden.
De verhalen van onderduikers helpen, verzetskranten vervoeren en nog veel meer vertelde ook mijn moeder (1929) die actief haar vader hielp.Verstopt in haar kleren of onderin een poppenwagen gingen ze samen op pad.

De quilt is opgebouwd door een deel uit een zelfgeverfde lap katoen te combineren met een grasgroene stof. De locatie is de tuin van Wilhelmina, die als een standbeeld / rots in de branding symbool staat voor de strijd tegen de Duitse bezetter. Op de tafel  van een ander deel van die lap staat geborduurd het theeservies met de pot met suikerklontjes met die zilveren suikertang.
De 3 personen staan voor de mensen van het verzet. Van het verhaal weet ik niet over met hoeveel mensen ze er waren en waar het was. Eigenlijk altijd gedacht dat het op paleis Soestdijk was omdat dat het dichts bij ons is. Maar ik kan niets vinden over deze gebeurtenis.
Rechter figuur kan mijn opa zijn, tegen die tijd al iets kalend. rechts boven de graven en de woorden stilte en vrede voor wat altijd verbonden blijft met de bevrijding de dodenherdenking

Wilhelmina zoals ze vaak in standbeelden en op foto's overkomt. Strak recht gerugd en met hoed.
Zo heb ik nu ook bij wijze van spreke een hoed voor royalty gemaakt net als Harry Scheltens echt deed voor Koningin Beatrix. Hij was mijn docent op de Leraren Opleiding Textiele Werkvormen.
Het mantelpak en de hoed zijn van tweedstof. De bontkraag is gemaakt van diagonaal genomen tweedstof in 3 op elkaar genaaide stroken stof in een kwartcirkel vastgenaaid. En dat dan weer uitgerafeld.

 Bevrijdingsdag Feestelijkheden van medaille lint en tule en geborduurde letters.

  r
Rechts boven de vormen van graven en grafstenen. Met daaronder de woorden (geborduurd in zilver) STILTE en VERDRIET voor wat altijd verbonden blijft met de bevrijding de Dodenherdenking.

De link met de The Polar Bears is hier dat er op 10 mei 1945 10 man overleed aan de gevolgen van een explosie. Een Duitser gooide een mijn op een stapel explosieven waarbij deze militairen stierven. Ze zijn in Hilversum begraven op een ere plek op de Noorderbegraafplaats  met nog een aantal die in de weken er na om zijn gekomen door Duitse soldaten.

Hieronder: Foto afdruk van de foto uit de krant in Hilversum. De intocht van de The Polar Bears op 7 mei 1945 met onder de details.

 tussen de toeschouwers bij pijltje mijn opa

Dame rechts met handtas mijn oma

vooraan met strik in haar (en afgezakte sokken) mijn moeder.