maandag 20 december 2021

20 december 2016, 5 jaar geleden


Het is vandaag 5 jaar geleden dat Peter promoveerde tot Doctor in de Psychologie  met zijn proefschrift "Implicit Motives and Decision Making: Mechanism and Application".

Een paar maanden daarvoor  was hem verteld dat hij vanwege de geconstateerde hersentumor moest gaan denken in maanden. Hij wilde zo graag door met zijn promoveren en was al zo ver dat hij op 20 december 2016, 3 jaar nadat hij als promovendus was begonnen bij de Universiteit Utrecht, zijn grootste wens kon waarmaken. 26 jaar en had gehoopt nog een heel leven en carrière voor zich te hebben. 


"All we have to decide is what to do with the time that is given us. " 

( een quote van J.R.R. Tolkien , Fellowship of the Ring)  zo toepasselijk voor in zijn proefschrift.

We zijn als ouders en broer zo trots op hem.  We missen hem.



Als cadeau kreeg Peter veel chocolade en boeken. Hij had collega's gezegd dat net als in Harry Potter chocolade het beste medicijn was. 



Laatst stonf op Fb van de vereniging Ouders van Overleden Kinderen ( OOK) een artikel over wat men zoal doet in de feestmaand om hun overleden kind te herinneren. 

Veel reacties waren iets bij de foto plaatsen omdat dat vaak het plekje in huis is waar men de band met het overleden kind kan uitbeelden.

Dat leek mij een mooi idee. Peter had wel vaker voor Sinterklaas zijn naam in chocoladeletters gekregen om dat hij dat op zijn verlanglijstje had staan.

Daarom voor deze Sinterklaas dan zijn naam maar met zijn titel er bij in chocoladeletters.voor de foto bij zijn foto 


Net als op het aankondigingenbord in het Academie gebouw van de Universiteit Utrecht op de mooiste dag van zijn leven.

 

donderdag 16 december 2021

Koopvaardij Strepen


Koopvaardij Strepen
50 x 50 cm, 2021

thema: Strepen voor  www.de-uitdaging.blogspot.com 

Lang geleden vaarde ik mee met mijn man. Hij vaarde op grote Nederlandse koopvaardijschepen zoals containerschepen van 250 m lang. Daar droeg men de gehele dag een uniform. Met, als men in een warm gebied was, op korte mouwen overhemden epauletten met strepen. De rang aan boord werd weergegeven met het aantal gouddraadband / strepen op een aanhaakbaar epaulet. 
De term op je strepen staan komt hier vandaan. 
Op de 1e reis die ik mee mocht voor een half jaar waren er 2 parkieten aan boord. Ze woonden ieder in een hut een half jaar bij diegene die voor hun wilde zorgen.  S'avonds ontmoeten ze elkaar in de bar. 
Zo kreeg ik "Kareltje" voor een half jaar . Een hele tamme parkiet die overdag ook los was in onze hut en graag mee keek met waar ik mee bezig was. Vooral de speldendoos en lepeltjes van het bureau gooien was favoriet. En mee naar de bar op de schouder en dan tegen mijn oorbellen kletsen. en overvliegen naar de epauletten op de schouders van de mannen.


Voor deze quilt met het thema Strepen  een ondergrond van witte stof met daarop de kooispijlen in wit glanzend biasband opgevuld met acryl draden. en daar onder eerst grijs biasband als schaduwstrepen op de muur. In de onderhoeken waar de overhemddelen weinig door gequilt worden heb ik de ondergrond wel diagonaal gequilt zodat de quilt recht zal hangen aan de onderkant. Quilten is vooruit zien.


De epauletten zijn (in perspectief ) van zwaar vilt met gordijnhaken op een origineel "Detemeijer - Amsterdam" uniform overhemd gezet. Het overhemd is nog van de uniformen van mijn man. Hiervan het achterpand door midden geknipt en de linkerhelft rechts en de rechterhelft links op de ondergrond gequilt. De rechter epaulet is de rang van 5e scheepswerktuigkundig officier en de linker van 4e scheepswerktuigkundige. De rangen die Paul had tijdens zijn scheepvaartcarrière


De parkieten zijn machinaal geborduurd op een zelfgeverfde katoen. Parkieten hebben een streeppatroon op hun verendek.



Daarna zijn de textiele parkieten op de epauletten gequilt met bovenaan een laagje fiberfill er onder.



Foto hieronder van Kareltje, een schattige en slimme parkiet.  Later hebben we thuis ook een  "Kareltje" gehad en nog wat andere parkieten maar zo tam als deze was er geen 1. Na ons zou de 4e stuurman de zorg overnemen maar midden op de Indische oceaan was hij vergeten dat hij Kareltje op zijn schouder had toen hij aan dek ging. Wind vlaag en weg was de parkiet. Half jaar later ging het schip de Nedlloyd Honshu naar de sloop dus wat er anders van de parkiet was geworden weet ik niet. Had ik hem toch maar in een doosje mee naar huis genomen. Maar ja wij moesten uit Mombasa, Kenia naar huis vliegen dus dat was ook niets geworden. Trouwens de naam Kareltje kwam omdat alle kakkerlakken aan boord ook Kareltje heten.



Op zoek naar foto's met de strepen op de schouders: 

Rechts staat Paul bij aankomst Rotterdam op de Nedlloyd Houtman aan dek terwijl ik hem op wacht op de kade.


De Nedlloyd Houtman en een zusterschip kwamen elkaar bij Singapore op zee tegen en daarvoor was een helikopter uitgenodigd dit te filmen en fotograferen. Daarbij werden ook close ups gemaakt waaronder deze van de stuurlui en hoofdwtk en  in overalls  de 4e en 5e wtk. Paul staat het meest links. 


Verjaardagsfeestje in de lounge van de Kapitein aan boord van de Nedlloyd Rochester. Zomer 1984. De stuurmannen en scheepswerktuigkundigen in zomeruniform, met epauletten en lange kniekousen, matrozen in vrije-tijds kleding zoals dat ging bij de Nederlandse koopvaardij. Zelfgemaakte slingers van wc papier gekleurd met voedselkleurstoffen. 



 

zaterdag 16 oktober 2021

EQA Picture Exchange, Waterfall en Toppunt van Geluk op Expositie Quiltersgilde Patchwork & Quiltdagen 2021


Op de Patchwork & Quiltdagen 15 t/m 17 oktober 2021 in Rijswijk  hangen 3 quilts van mij in de tentoonstelling georganiseerd door het QuiltersGilde. 

Bij de European Quilt Assosation : Picture Exchange hangt  mijn "Waterfall"



Het is een samenwerking tussen Europese quilters waarbij er ieder n.a.v. een helft van een foto ( in mijn geval de foto van de Ravenna Schlucht, waterval in het Schwarzwald.) in een textiele vorm omzet met formaat 20 x 40 cm.


 De linkerhelft is gemaakt door Kamila Glowczewska _Cielsielska uit Polen.



Omdat ik deze foto al langere tijd wilde uitwerken in textiel heb ik de watervalfoto ook geheel uitgevoerd. 



Impressie van de tentoonstelling.

 

Zo zien 2 verschillende  quilts met zelfde uitgangspunt er uit .



"Toppunt van Geluk" hangt bij de thema quilts: " Thema Over de top" 

Hier letterlijk . We waren in de Schotse Highlands met een wandeltocht over de Devil's Staircase  bij Glen Coe die over de top een prachtig uitzicht gaf op de hoogste bergen van Scotland. Op die bergen waren we jaren daarvoor al op geweest.  Maar over een top gaan is stilstaan op de top en genieten van wat er te zien is voor we over de top verder gaan.

Het is een quilt gemaakt voor het thema "Geluk" voor Artquiltgroep De-Uitdaging in 2017. Zie  marjostoeckart.blogspot.com/search/label/Toppunt%20van%20Geluk  voor het verhaal over deze quilt. De link laat het verhaal in een post onder deze post zien.



Het is altijd leuk  / fijn om te zien dat mensen kijken en praten over je quilt. De dames wilden graag weten hoe ik de quilt gemaakt had. Dus graag uitleg gegeven en het verhaal over de quilt verteld.  Het is voor mij een heel belangrijke quilt vol emotie en vol fijne herinneringen.

 


 QuiltersGilde bedankt weer voor het organiseren van de EQA Picture Exchange en de Miniatuurquilt Tentoonstelling. Fijn dat het na de zwaarste tijd van de Corona pandemie weer kan.

vrijdag 3 september 2021

NIEUW CLUBHUIS VOOR DE " Hilversumsche Cricket Club"

Dit is de jubileumquilt die ik in januari 2008 heb gemaakt voor het 125 jarig jubileum van de "Hilversumse Cricket Club". Het heeft voordat het aangeboden werd aan de jubilerende club eerst meegedaan met de Bernina quiltwedstrijd tijdens de Expo Rijswijk Patchwork en Quiltdagen 2008. Dit was de eerste keer dat ik aan een quiltwedstrijd meedeed.
Op de quilt is een cricketter te zien op de pitch met als score op het scorebord de jubileumdatum 1 juni 2008 toen de club dus 125 jaar bestond. De kleding van de cricketter is een stukje stof van de clubkleding met daarop de geel en blauw ljinen van de kleuren vanHilversum geborduurd.
Ons nieuwe clubhuis is maar klein maar de eerste clubeigen spullen zijn er opgehangen.
Het Vaandel uit 1883 komt nog naast het jubileumquilt als er weer een nieuwe glasplaat in zijn kast zit. Het is te kwetsbaar om zo op te hangen. Het Jubileumquilt is van de zelfde maat en geinspireerd op de badge van de clubkleding.
Dit is dan ons nieuwe clubhuis. Met daarvoor de Heren 2- spelers wachtend op hun batting beurt. Ik heb man en 2 zonen in het team en dus vaak bij de wedstrijden.
Aanstaande zondag 26 juni 2011 spelen Heren 1 en Heren 2 beide een thuiswedstrijd.
Iedereen is welkom om te komen kijken. Wedstrijden beginnen als het weer het toelaat meestal om 12 uur tot een uur of 6.
Adres : Sportvelden Berestein, Kininelaantje 6 , 1243 LD 's Graveland, laatste sportvelden bij de Hilversumse Rugby en Altius voetbal.
Detail van de Cricketjubileumquilt: Het hoofd van de cricketspeler.
Handen en cricketbat.
The "Hilversumsche Cricket Club"has his new clubhouse.
In it the jubelee- quilt given by me on 1 juni 2008 for its 125 anniverary.
On juni 26th 2011 there will be 2 homematches by Men"s 1 and Men"s 2 at the cricketfields on Sportpark Berestein, Kininelaantje 6 , 1243LD 's Graveland.
www.hilversumschecricketclub.nl for directions and information.
Weather permitted the games starts around 12 and will be till about 18 hours.
Everbody is welcome to see the cricketters play.

Cricket - The Ashes


Cricket - The Ashes

Quilt 50 x 50 cm, 2021
thema: 2e Hands 
voor www.de-uitdaging.blogspot.com



Het thema deed mijn denken aan de trophy die gebruikt wordt voor de cricketwedstrijd tussen Australia en England sinds 1882. Het is maar een heel klein parfumflesje gekregen van een dame die aanwezig was bij die 1e wedstrijd. Het flesje werd gebruikt om de as van de verbrande bails (houten liggers op de stumps van de wicket) in op te bergen.  Er was een krantentekst geschreven "The body will be cremated and the Ashes taken to Australia" en dat moest uiteraard ergens in. De wedstrijden worden om de 2 jaar gehouden afwisselend in England en Australia. (stand 1882-2020 : Australia 33, England 32 en 6 gelijkspel)

In de Cricketwereld is dit flesje wereldberoemd en staat in het Museum op Lord"s Cricket Ground (het belangrijkste cricketveld ) in London. 

Het flesje is maar 15 cm hoog en werd hergebruikt als Trophy- Cup sinds die 1e wedstrijd . 




Ik ben op Lord's geweest in 2010 met mijn cricketende man en zonen en heb het flesje in het echt gezien tijdens de rondleiding en bezoek aan het museum. In het museum mochten geen foto's gemaakt worden. Wel op de tribune van het wereldberoemde veld.


2e Hands is : Gebruikt en door een ander weer hergebruikt.
Dus de materialen voor deze quilt zijn niet nieuw maar hebben een ander doel gehad.


Het gras is gemaakt van voedselnetjes. Dit is dus geen afval maar materiaal. Afval is het pas als het in de vuilnisbak ligt.  De groene perssinasappel en perennetjes en vetbolnetjes zijn op een oude groene placemat doorgestikt. Onder, later verwijderd, papier om niet verstrikt te raken.



Voor de lucht heb ik oude blauwe voeringstof in chenilletecniek gestikt en ingesneden. 
Cricket is een zomersport en dit geeft de warme lucht weer.


Linksboven staat de "The Ashes " op ware grootte in een vitrine als in het museum. De vitrine is weergegeven met oud organzalint in 2 tinten. De stoffen zijn uit de reststoffenverzameling,. Fles suedine en lakenkatoen. 


Het tekstballonnetje  is gemaakt van een knoflooknetje en vertelt waarover het gaat in deze quilt.


De grote "The Ashes" is er omdat de originele maar zo klein is. Voor de uitreiking na de wedstrijd wordt ook al heel lang een een grotere replica gebruikt. Het originele flesje is zo kwetsbaar dat het maar 2x naar Australia en terug is geweest.  Dus ook hier is een replica maar dan veel groter om de tekst op de romp van het flesje leesbaar te maken. 
Deze grotere cup is van restanten van bruin katoen met daarover bruine organza om de keramische glazuur uit te beelden. Op het oude lakenkatoen is met fineliner de handgeschreven tekst.
De tekst is het 4e vers van een lied dat 1-2-1883 in de krant in Melbourne stond.

"When Ivo goes back with the urn, the urn,
Studds, Steel, Read and Tylecote return, return,
The welkin will ring loud,
The great crowd will feel proud.
Seeing Barlow and Bates with the urn, the urn,
And the rest coming home with the urn."


Cricket wordt gespeeld met een rood leren cricketbal. Ik heb er meerdere gebreid van rood katoen die dienst doen als sleutelhanger. De cricketbal aan mijn fietssleutel was al vaker gestopt en zo onderhand aan vervanging toe. Daarom mag de sleutelhangerbal nu op de quilt hergebruikt worden. 


Voor de Cricketpitch ( de strook waar de 2 batsmans heen en weer lopen om runs te scoren) heb ik veel paralellen lijnen over de netjes gestikt. Daarna veel netjesmateriaal er weer weggehaald. Zo ontstond de veelbelopen gras/zand ondergrond.
 

De wicket met 3 stumps en 2 bails is gezaagd van een oud rondhoutje uit de voorraadbak. 





 Vadertje Tijd waakt over de klok op de toren van het Lord's Cricket Ground.  Niet iedereen is er meer.

maandag 31 mei 2021

1 Spijkerbroek / 1 Jeans

 

1 Spijkerbroek / 1 Jeans

50 x 50 cm, 2021

voor het thema : "Jeans" van De-Uitdaging.blogspot.com

Jeans komt van  "de Nimes". De naam voor een stof die origineel dus uit Nimes in Frankrijk komt. Sterk weefsel door de keperbinding en het gebruik van sterke katoendraden. Het bleek een heel goede stof te zijn voor de mannen in de Goldrush tijd om te dragen in de goudmijnen van het Wilde Westen. Om uitscheuren van de zakken te voorkomen werden de hoeken van de zakken verstevigd met een soort popnagel. Vandaar de benaming Spijkerbroek. Ik heb ze wel gedragen maar heb ze nooit erg lekker gevonden. Maar van mijn zoon heb ik een hele stapel oude broeken. Nu leek het mij een uitdaging om juist  de naden en stiksels te gebruiken voor een quiltonderwerp. Want niet alleen is de stof heel specifiek maar ook de manier waarop een broek is genaaid maakt het tot Spijkerbroek /Jeans. En dan ook maar een afbeelding van een daarbij passend landschap  gemaakt uit 1 broek.  Door het dragen zit er kleurverschil in de donkerindigo geverfde broek. En de broek heeft de onvermijdelijke gaten.


De ingang van de goudmijn bestaat uit de zijnaden van de onderkant pijpen ( die het donkerst zijn). Doorgestikt met zwart en heel donkerblauw garen en naar de voorkant van de mijningang een beetje donkermosgroen. 



Van de zoom van de broekspijp de rails de mijn in gemaakt. De lusjes van de tailleband zijn de bielsen. 



Dan de wielen van de lorrie gemaakt van de knopen uit de gulp. Een zijnaad weer als rails.



De Lorrie is gemaakt van de achterzak met die beroemde  "Spijkers". Er kan nog steeds iets in de zak.



De tailleband sloot ook met een metalen stutknoop die hier de ingang van de goudmijn markeert. Het metalen nummer is het modelnummer van deze Jack Jones broek.



Op de achterkant is het quiltwerk te zien. Deels machinaal maar het meest op de hand want de dubbele stiksels daar waag ik mijn naaimachine niet aan.

 


En dan de "Gaten". Ook al een reden waarom ik geen spijkerbroek meer draag dan zelfgemaakte. Wie koopt er toch een broek waar de "fabriek" de gaten er al voor de eerste draagbeurt in maakt. Raadsel wanneer die mode eens over is. Gaten door dragen prima maar door de commercie bedacht daar doe ik niet aan mee.

Hier 3 soorten gaten.

Een messcherpe snede recht op de draad maakt een rechthoekig gat. 

Een winkelhaak in de sleetse stof maakt een rond gat met lange rafels.

Een sleetse plek kan zelfs tot op de draad verslijten en dan een gat maken.

 

Dus ook een gat kan een decoratief dingen zijn met gaten in denimstof. 

Hier vormen de versleten stukken van de broek een berglandschap waar de goudmijn zijn ingang heeft.

En er is nog stof over.